تعیین اثر بخشی حالات مختلف سامانه تهویه بر کاهش میزان مواجهه شغلی کارکنان درمانی با بیوآئروسل ها

هوای بیمارستان ها دارای دامنه ی وسیعی از میکروارگانیسم های بیماری زا است که بر سلامت کارکنان درمانی تاثیر دارد. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین اثربخشی شرایط مختلف سامانه تهویه بر میزان مواجهه ی کارکنان درمانی با بیوآئروسل های هوابرد در اتاق ایزوله، با در نظر گرفتن محل استقرار تخت بیمار انجام یافت.
ضمن اعمال 5 شرایط مختلف تهویه که در هر حالت چهار ظرفیت مختلف به یک اتاق ایزوله ی یک تخته بیمارستانی که در آن یک بیمار مسلول بستری شده بود، 2 چیدمان برای تخت (حالت اول گوشه ی اتاق و حالت دوم وسط اتاق) و دو نحوه ی استقرار کارکنان درمانی (حالت اول کنار تخت و بالای سر بیمار و حالت دوم پایین تخت بیمار) از هوای اتاق نمونه برداری فردی به عمل آمد. جهت نمونه برداری فردی از روش فیلتراسیون توصیه شده توسط کنفرانس دولتی بهداشت صنعتی آمریکا استفاده شد.
بیشترین مواجهه ی شغلی با بیوآئروسل ها در زمانی که سیستم تهویه خاموش بود مشاهده گردید و بکارگیری حالات مختلف تهویه سبب کاهش معنی دار (001/ 0> Pvalue) مواجهه ی فردی با بیوآئروسل ها گردید. بهترین ظرفیت تهویه مربوط به 12 بار تعویض هوا در ساعت بود. نتایج تحلیل آماری اختلاف معنی داری را بین تراکم آلاینده و محل استقرار کارکنان در موقعیت 1 و 2 و مکان استقرار تخت بیمار 1 و 2 نشان نداد (05/ 0

نتیجه گیری

موثرترین راه کاهش مواجهه ی فردی با بیوآئروسل های هوابرد در اتاق ایزوله مورد مطالعه استفاده از سیستم تهویه با ورود هوا از طریق یک دریچه ی گرد از سمت یک دیوار و تخلیه ی هوا از طریق یک دریچه ی خطی نصب شده در دیوار مقابل با ظرفیت تهویه ی 12 بار تعویض هوا در ساعت بود.