ارتباط استرس شغلی با سلامت روان در کارکنان مرد فوریت های پزشکی اورژانس استان گلستان

از جمله محرک های محیطی فشارزای مهمی که می تواند فشار روانی مزمنی را پدید آورد، نوع شغلی است که شخص به آن اشتغال دارد و از آنجایی که ارتقای سلامت روان افراد یک جامعه بخصوص اقشار سازنده آن لازمه پویایی و بالندگی آن جامعه است، این پژوهش با هدف تعیین ارتباط استرس شغلی با سلامت روان در کارکنان مرد فوریت های پزشکی اورژانس استان گلستان در سال 92-91 به انجام رسیده است.
در این مطالعه توصیفی- همبستگی 206 نفر واجد شرایط به روش سرشماری از بین کارکنان پیش بیمارستانی شاغل در 44 پایگاه اورژانس انتخاب و وارد مطالعه گردیدند. ابزار گردآوری داده ها شامل چک لیست مشخصات جمعیت شناختی، پرسشنامه استرس شغلی پرستاران و سلامت عمومی Goldberg بود که بر اساس مقیاس لیکرت، سنجش و داده ها با استفاده از آمار توصیفی، استنباطی، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون ANOVA، T-Test و Tukey Test بررسی شدند.
117 نفر(5 /75 درصد) از کارکنان اورژانس تنیدگی متوسط به بالا و 145نفر(1/ 75 درصد) سلامت روان متوسط به پایینی را تجربه کردند بین سطح کلی استرس شغلی با سلامت روان همبستگی معکوس معنی دار و بین استرس شغلی با سن و نوع استخدام و بین سلامت روان با نوع استخدام ارتباط معنی داری مشاهده شد(P<0/001).
استرس شغلی می تواند اثرات نامطلوب بر عملکرد بالینی و سلامت روانی کارکنان اورژانس داشته باشد. بکارگیری راهکارهای کاهش استرس شغلی میتواند به ارتقای بهداشت روانی کارکنان مذکور کمک کرده و موجب افزایش کیفیت مراقبت از مددجویان گردد.