تاثیر تغذیه سیلاژ خارشتر با خرمای ضایعاتی بر قابلیت هضم، تخمیر، جمعیت پروتوزوآیی و سنتز پروتئین میکروبی در گوسفند

آزمایش به منظور بررسی تاثیر تغذیه سیلاژ خارشتر با خرمای ضایعاتی بر ابقای نیتروژن، تخمیر و سنتز پروتئین میکروبی در گوسفند انجام شد. برای تهیه سیلاژ، 100 کیلوگرم خارشتر با 20 کیلوگرم خرما 45 روز سیلو گردید. جیره های آزمایشی دارای 0، 7، 14 و 21 درصد سیلاژ خارشتر با خرمای ضایعاتی بودند. از 4 راس گوسفند نر در قالب طرح چرخشی در 4 دوره 21 روزه استفاده گردید. سیلوکردن خارشتر با خرمای ضایعاتی سبب افزایش پروتئین خام و چربی سیلاژ شد (05/0P<). قابلیت هضم ظاهری پروتئین خام جیره های آزمایشی با افزودن سیلاژ خارشتر دارای خرمای ضایعاتی کاهش یافت (05/0>P). مصرف نیتروژن، نیتروژن هضم و ابقاشده در گوسفندان تغذیه شده با جیره دارای 21 درصد سیلاژ خارشتر بیشترین مقدار بود (05/0P<). با افزایش سطح سیلاژ خارشتر در جیره ها آلانتوئین دفعی و میزان نیتروژن و سنتز پروتئین میکروبی به صورت خطی افزایش یافت (05/0P<). بیشترین جمعیت کل پروتوزوآ و گونه های انتودینیوم در مایع شکمبه با 21 درصد سیلاژ خارشتر مشاهده شد (05/0P<). بنابراین با توجه به بهبود تعادل نیتروژن و افزایش پروتئین میکروبی با تغذیه 21 درصد سیلاژ خارشتر با خرمای ضایعاتی، می توان بدون تاثیر منفی بر عملکرد حیوانات از آن در جیره دام ها استفاده کرد.