بررسی پروتئوم هیپوکمپ به عنوان معیاری برای ارزیابی آلزایمر انسانی در موش بزرگ سفید آزمایشگاهی

آلزایمر شایع ترین نوع دمانس است که مطالعه آن در انسان در مراحل اولیه بیماری امکان پذیر نیست و بیش تر مطالعات روی نمونه بافت مغز پس از مرگ انجام می شود. درنتیجه مطالعه مدل های حیوانی بیماری آلزایمر جهت شناسایی مکانیسم و فرآیندهای دخیل در آن جهت ارزیابی بیماری انسانی ضروری به نظر می رسد. در این مطالعه با کمک دانش پروتئومیکس و بیوانفورماتیک به بررسی پروتئوم هیپوکمپ موش صحرایی پس از تزریق Aβ(1-42) پرداخته می شود.
استخراج پروتئین از هیپوکمپ موش صحرایی سالم (N) و آلزایمری(A) که Aβ(1-42) به آن ها تزریق شده بود، صورت گرفت و با استفاده از الکتروفورز دوبعدی جداسازی پروتئین ها انجام شد. ژل ها جهت رویت لکه های پروتئینی با کوماسی بلو رنگ آمیزی شد. پروتئین های دو گروه با نرم افزارهای بیوانفورماتیکی آنالیز و توسط طیف سنجی جرمی شناسایی شدند.
آنالیز بیوانفورماتیکی ژل های به دست آمده از الکتروفورز دوبعدی نشان دهنده وجود 111 پروتئین به صورت اختصاصی متعلق به گروه N و 67 نقطه در گروه A با بیان جدید بود که ناشی از اثر تزریق است. تغییرات در سطح مولکولی با آنالیزهای آماری چند متغییره ای نظیر کلاسترینگ انجام گرفت و گروه های پروتئینی دارای تغییر بیان، در دو خوشه متابولیکی و تنظیمی معرفی گردید.
پروتئین های شناسایی شده در هیپوکمپ موش آلزایمری دارای شرایط مشابهی در بیماری آلزایمر انسانی بودند. بنابراین با وجود تفاوت های موجود در بیماری در موش و انسان مطالعه بیماری آلزایمر در مدل موشی می تواند به ارزیابی بیماری در انسان بپردازد. مطالعه اثر Aβ(1-42) روی هیپوکمپ نیز بیانگر تغییرات در سطح پروتئین هایی بودند که با تغییرات کنفورماسیون پروتئینی موجود در این بیماری هم راه بود و متابولیسم سلولی را نیز دچار تغییر کرده بود.