تغییرات اسیدهای چرب جیره و عضله در بچه تاس ماهیان سیبری (Acipenser baeri Brandt 1869) تغذیه شده با سطوح مختلف لسیتین

این مطالعه به منظور بررسی تغییرات پروفیل اسید چرب جیره و عضله بچه تاس ماهی سیبری (Acipenser baeri) پس از تغذیه با سطوح مختلف لسیتین انجام شد. ماهی هایی با میانگین وزن اولیه 0/3 ± 32/9 گرم با پنج جیره (سه تکرار) دارای انرژی و پروتئین یکسان و مقادیر مختلف لسیتین شامل صفر، 2/5، 5، 7/5 و 10 درصد لسیتین به مدت 8 هفته و 5 وعده در روز غذادهی شدند. نتایج نشان داد به کارگیری لسیتین تا 10 درصد در جیره این ماهی باعث افزایش معنی داری در برخی اسیدهای چرب از جمله C14:0، DHA، EPA، SFA و HUFA می گردد (0/05>P). میزان اسید های چرب تک غیراشباع (MUFA) و اسیدهای چند غیراشباع (PUFA) تحت تاثیر جیره-های مختلف قرار نگرفت (0/05P)، اما میزان آراشیدونیک اسید (C20:4n6) در بین ماهیان تیمارهای مختلف، هیچ تفاوت معنی داری را نشان نداد (0/05