منیزیم و میگرن: مروری بر شواهد

میگرن یک بیماری عصبی- عروقی مغزی می باشد که 6 درصد از مردان و 18 درصد از زنان را در سراسر جهان درگیر می کند. شواهد نشان می دهند که میگرن با کاهش سطح منیزیم در سرم همراه می باشد و همچنین دریافت آن می تواند علائم میگرن را کاهش دهد. هدف مطالعه ی حاضر، مروری بر پژوهش های انجام گرفته در زمینه ارتباط میگرن با منیزیم می باشد. این مطالعه مروری با جستسجو در پایگاه های اطلاعاتی PubMed،Scopus، Science Direct وWeb of Science و با استفاده از کلیدواژه های: Migraine، Headache، Magnesium و Mg2+صورت گرفت. در این مقاله مطالعات کارآزمایی بالینی، مقطعی، آینده نگر و گذشته نگر انتشار یافته بین سال های 2014-1990 مورد بررسی قرار گرفتند. مطالعاتی که میگرن را با معیارهای IHS تشخیص داده و بر روی انسان انجام شده بودند وارد مطالعه شده و مقالاتی که به زبان غیر انگلیسی بودند و مطالعاتی که هدف اصلی آنها سردرد تنشی بود، از مطالعه خارج شدند. در بیشتر مطالعات بررسی شده، سطح منیزیم در سرم در بیماران میگرنی پایین تر از افراد سالم بود. اما تفاوت معنی داری بین سطح سرمی منیزیم در میگرن با اورا (میگرن همراه با اختلالات بینایی) و بدون اورا مشاهده نشد. همچنین سطح منیزیم در حین حملات میگرنی و در بین آنها تفاوت معنی داری نداشت. در اکثر کارآزمایی های بالینی انجام شده، دریافت منیزیم باعث کاهش علائم میگرن از جمله شدت، فرکانس و طول مدت حملات میگرن شد. همچنین نیاز به داروهای ضدمیگرن نیز در این افراد کاهش یافت. البته دریافت منیزیم در برخی مطالعات منجر به بروز عوارضی از جمله اسهال و سوزش معده شد.