پلیمرشدن کوئوردیناسیونی a-اولفین ها با کاتالیزورهای فیلیپس

از زمان آغاز ساخت کاتالیزورهای فیلیپس، مطالعات گسترد های درباره رفتار دقیق اجزای تشکیل دهنده کاتالیزور در کنترل سینتیکی پلیمرشدن و همچنین ساختار پلیمر حاصل از آن انجام گرفته است. این مطالعات نشان می دهند، ترکیب شیمیایی کاتالیزور و ساختار متخلخل پایه آن اثر زیادی بر فعالیت کاتالیزور و خواص ساختاری پلیمر حاصل دارد. بر مبنای فعالیت کاتالیزور، نحوه کنترل وزن مولکولی و توزیع آن و کنترل شاخه های جانبی در پلیمر، کاتالیزورهای تجاری متنوعی بر اساس کاتالیزور فیلیپس ساخته شده است. البته حساسیت ساختار پلیمر به نوع فرایند، به ویژه روش های فعالسازی و شرایط واکنش، نیز موجب گسترده تر شدن تنوع سامانه های کاتالیزوری و پلیمرهای حاصل شده است. این تنوع باعث شده است تا امروزه در حدود 50 - 40 درصد از کل ظرفیت پلی اتیلن سنگین جهان با کاتالیزورهای فیلیپس (CrOx/SiO2) تهیه شود. پلیمرهای تهیه شده با این کاتالیزور در ساختن ظروف غذاهای مایع، بطری های نگ هداری مواد شیمیایی، تانکرهای گاز، فیلم، ورقه، لوله، سیم، کابل و غیره استفاده می شوند. با توجه به اهمیت ویژه کاتالیزورهای فیلیپس در تولید پلیمرهای اتیلنی، در این مقاله، تاریخچه، ساختار، انواع، روش های تهیه و نحوه عملکرد کاتالیزورهای فیلیپس، نحوه فعال کردن کاتالیزور، گونه های فعال در پلیمرشدن به روش فیلیپس، شاخه ای شدن و همچنین روش های پلیمرشدن در راکتورهای صنعتی و خواص پلیمر نهایی به طور اجمال بررسی می شود.