چالش ها و فرصت های وضعیت بلوغ و آمادگی الکترونیکی جمهوری اسلامی ایران در مقایسه با کشورهای منتخب اسلامی و توسعه یافته در راستای توسعه تجارت و اقتصاد الکترونیکی

تجارت الکترونیک در گرو دو امر اساسی تحت عنوان دسترسی به فناوری اطلاعات و ارتباطات و توانایی بکارگیری آن و قابلیت تجارت بین الملل تحقق می یابد. به عبارتی ارتباط بین تجارت و فناوری است که پدیده تجارت الکترونیک را بوجود می آورد. کشورهای پیشرو در زمینه تجارت بین الملل از جمله کشورهایی هستند که از طرفی، توانایی تجارت بین الملل را داشته و از طرف دیگر از مزایای فناوری های نوین در سطح بالایی برخوردار می گردند. اخیرا، تجارت الکترونیک یکی از اصلی ترین عوامل رشد و توسعه اقتصادی از کانال ورود به عرصه بین الملل محسوب می-گردد. لذا هدف این مطالعه، بررسی جایگاه جهانی جمهوری اسلامی ایران از لحاظ تجارت الکترونیک است. بدین منظور دو گروه از کشورهای منتخب توسعه یافته و اسلامی را برگزیده و با مطالعه شاخص اقتصاد الکترونیک و شاخص قابلیت تجارت طی دوره زمانی 2010-2001 به بررسی وضعیت دو گروه از کشورهای مورد مطالعه و تبیین جایگاه جمهوری اسلامی ایران به روش SWOT (بررسی عوامل درونی در قالب نقاط قوت و ضعف و عوامل بیرونی در قالب تهدیدها و فرصت ها) می پردازیم. نتایج مطالعه بنابر روش مذکور حاکی از آن است که جمهوری اسلامی ایران از لحاظ شاخص اقتصاد الکترونیک و شاخص قابلیت تجارت با کشورهای پیشرو در تجارت الکترونیک شکاف بالایی دارد وحتی در بین کشورهای منتخب اسلامی نیز وضعیت مطلوبی ندارد. مطابق با واقعیات آماری، بیشترین ضعف جمهوری اسلامی ایران برای توسعه تجارت الکترونیک، عدم تجهیز زیرساخت های فناوری، عدم همراهی سیاست-های کلان اقتصادی با توسعه اقتصاد الکترونیک و پایین بودن سطح پذیرش تجارت الکترونیک توسط افراد است که به دلیل مهیا نبودن سایر پیش نیازهای توسعه اقتصاد الکترونیک است.