شناسایی نژادهای فیزیولوژیک شبه قارچ عامل بیماری سفیدک داخلی آفتابگردان در ارومیه

سفیدک داخلی یکی از بیماری های مهم آفتابگردان در استان آذربایجان غربی، به ویژه ارومیه به شمار می آید که در شرایط مساعد آب و هوایی، اپیدمی های خسارت زایی را ایجاد می نماید. با توجه به تکمیل سالانه یچرخه جنسی و وجود چرخه های متعدد غیر جنسی در فصل زراعی، احتمال بروز تغییر در قدرت بیماریزایی و ظهور نژادهای جدید، در جمعیت های این بیمارگر بالاست. لذا شناسایی نژادهای موجود در منطقه، در راستای تولید و کاربرد ارقام مقاوم به بیماری مفید خواهد بود. بدین منظور، در طول فصل زراعی 1388، بوته های آفتابگردان دارای آلودگی سیستمیک به قارچ عامل سفیدک داخلی از مناطق مختلف ارومیه جمع آوری شدند. سپس جدایه ها روی رقم حساس رکورد با استفاده از روش غوطه ور کردن گیاهچه در سوسپانسیون زئوسپورانژیوم بطور جداگانه مایه زنی، تکثیر و نگهداری گردیدند. به این ترتیب تعداد 15 جدایه در گلخانه روی گیاهان رکورد تکثیر یافته و در آزمون های تعیین نژاد استفاده شدند. سپس جدایه ها، روی سری نه تایی ارقام افتراقیبا روش مذکور مایه زنی شدند. گیاهچه های مایه زنی شده، در خاک پاستوریزه حاوی مخلوط ماسه و پرلیت با نسبت حجمی (3:2) کاشته شده و ارزیابی واکنش بوته های رشد کرده (مرحله ی دو برگی) به آلودگی، با فراهم کردن شرایط بهینه برای اسپورزایی میسر گردید. براساس نتایج به دست آمده، ارقام افتراقی واکنش یکسانی نسبت به جدایه ها نشان دادند و یک نژاد به عنوان نژاد غالب از منطقه معرفی شد که با استفاده از سیستم نامگذاری بین المللی نژاد های این بیمارگر، نژاد شماره 100 برای اولین بار در ایران نام گرفت.