ترویج علم و خانه های علم و زندگی

ترویج علم از اصطلاحاتی است که طی دهه های اخیر مصطلح شده و هدف آن گسترش علم و بینش علمی است. در اسناد کلان کشور بر دستیابی به جایگاه برتر در منطقه طی سال های آینده تاکید شده است. بی شک دستیابی به این هدف مهم در گرو ابزارها و نهادینه کردن تفکر و بینش علمی در جامعه است و این هدف میسر نخواهد شد مگر طی فرایندی که از آن تحت عنوان "فرایند ترویج علم" یاد می شود. این فرایند موجب کاربردی شدن علم در سطح جامعه می شود. در این مقاله با هدف نهادینه شدن فرایند ترویج علم در جامعه به شناسایی و بررسی نقش خانه های علم و زندگی به عنوان حلقه های واسط ترویج علم می پردازیم. خانه علم و زندگی؛ تشکلی مردمی، داوطلبانه و زیرمجموعه سرای محله است و یکی از ساختارهای مشارکت جویانه شهرداری در محلات تهران است که با مسئولیت مدیر محله به منظور افزایش مشارکت های مردمی در اداره امور شهر از طریق به کارگیری توانمندی ها و ظرفیت های مادی و معنوی شهروندان و استفاده از امکانات مثبت محلات اقدام به تاسیس و راه اندازی کانون های داوطلب مردمی آموزش محور می کند. در این پژوهش به دنبال پاسخگویی به این سوال هستیم نهادهای مدنی مروج علم از جمله خانه های علم و زندگی چه نقشی در عمومی سازی علم دارند؟ آیا این مراکز کارکرد خود را به خوبی ایفا می کنند؟ در این مطالعه از روش تحلیلی- توصیفی بهره گرفته ایم. خانه های علم و زندگی می توانند به عنوان حلقه واسط علم و جامعه عمل کنند. برای انجام این وظیفه ارتباط نهادینه این خانه ها با انجمن های علمی به منظور ایجاد فرهنگ علمی در جامعه ضروری است.