شناسایی و تحلیل روابط برنامه ریزی راهبردی، قابلیت انعطاف پذیری و عملکرد دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی؛ مورد پژوهی: دانشگاه شهید بهشتی

پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تحلیل روابط برنامه ریزی راهبردی، قابلیت انعطاف پذیری و عملکرد موسسات آموزش عالی با مورد پژوهی در دانشگاه شهید بهشتی تهران اجرا شد. روش تحقیق از نوع پیمایشی بود و جامعه آماری نمونه ای شامل کلیه مدیران، اعضای هیئت علمی و کارشناسان متولی برنامه ریزی راهبردی دانشگاه شهید بهشتی تهران بودند. ابزار پژوهش پرسشنامه بود که برای ارزیابی روایی آن از نظر کارشناسی استادان و برای پایایی کل نمرات(945/ 0) از ضریب آلفای کرانباخ و برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدلیابی معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزئی استفاده شد. بر اساس یافته های پژوهش برنامه ریزی راهبردی بر انعطاف پذیری و انعطاف پذیری بر عملکرد اثر مثبت و معنادار دارد و نقش واسطه ای انعطاف پذیری در ارتباط بین برنامه ریزی راهبردی و عملکرد تایید شد. همچنین، انعطاف پذیری پژوهشی بر عملکرد مالی و ابعاد انعطاف پذیری ساختاری و انعطاف پذیری تکنولوژیکی بر عملکرد غیرمالی تاثیر مثبت و معنادار داشته است. نتایج به دست آمده از بررسی ارتباط انعطاف پذیری آموزشی و مالی بر عملکرد مالی و نیز ارتباط عملکرد غیرمالی با عملکرد مالی تفاوت معنادار نشان داد و رابطه مثبت و معنادار میان آنها وجود نداشت.