بررسی خواص نانوکامپوزیت هیبرید پلی وینیل الکل- نانوالیاف سلولوز - هیدروکسی آپاتیت

نانوکامپوزیت ها به دلیل داشتن خواص فیزیکی و مکانیکی مطلوب و منحصربه فرد توجه زیادی را در سال های اخیر به خود جلب کرده اند. امروزه مطالعات گسترده ای روی ساخت نانوکامپوزیت های نوین و کارآمد با استفاده از مواد زیست پایه و زیست تخریب پذیر به عنوان فاز ماتریس و تقویت کننده در حال انجام است. کامپوزیت های هیدروکسی آپاتیت – پلی وینیل الکل به دلیل زیست سازگاری و زیست فعالی برای استفاده در بدن، به طور گسترده در کاربردهای پزشکی و به ویژه بازسازی استخوان استفاده می شوند. بنابراین، هدف از این پژوهش ساخت نانوکامپوزیت هیبرید پلی وینیل الکل-نانوالیاف سلولوز- هیدروکسی آپاتیت و بررسی خواص آن است. درصد وزنی هر یک از اجزای سازنده در فرمول بندی نهایی و نیز زمان فراصوت دهی به عنوان عوامل متغیر اثرگذار بر خواص فیزیکی و مکانیکی بررسی شد. استحکام کششی و مدول کشسانی نمونه ها به عنوان خواص مکانیکی و مقاومت به انحلال در آب (درصد کاهش وزن) به عنوان خواص فیزیکی ارزیابی شدند. نتایج نشان می دهد، با افزایش درصد وزنی پلی وینیل الکل و نانوالیاف سلولوز و نیز زمان فراصوت دهی، استحکام کششی و مدول کشسانی نمونه ها افزایش یافته و در مقابل مقاومت به انحلال در آب (کاهش وزن) کاهش می یابد. از طرف دیگر، با افزایش مقدار هیدروکسی آپاتیت در فرمول بندی نهایی، مدول کشسانی و نیز مقاومت به انحلال در آب افزایش و استحکام کششی کاهش می یابد. از ریزنگاره های میکروسکوپ الکترونی پویشی برای درک جزئیات بیشتر از روابط میان خواص فیزیکی و مکانیکی مشاهده شده و شکل شناسی ساختاری استفاده شد.