بررسی اثر تخریبی تور ترال میگو در جوامع صید ضمنی حاصل از لنج های سنتی میگوگیر در صیدگاه های استان هرمزگان
مطالعه حاضر با هدف تعیین ترکیب صید ضمنی و برآورد میزان صید ماهیان با اندازه غیراستاندارد برای صید در تورهای ترال میگو در لنج های سنتی میگوگیر در آب های ساحلی استان هرمزگان انجام شد. عملیات نمونه برداری در فصل صید میگو سال 1391 و به وسیله سه فروند لنج میگوگیر انجام گرفت. در پایان با 38 فقره توراندازی، 82 گونه شامل 53 گونه استخوانی، 23 گونه بی مهره، 6 گونه غضروفی شناسایی شد که به ترتیب 8/71%، 5/15% و 7/12% از وزن کل صید ضمنی را به خود اختصاص دادند. از نظر عددی نیز ماهیان استخوانی، غضروفی و بی مهره 5/85%، 48/0% و 02/14% از تعداد کل صید ضمنی را به خود اختصاص دادند. گونه های دورریز ریز، دورریز درشت، تجاری و هدف به ترتیب 17/45%، 84/27%، 5/14% و 49/12% از وزن کل صید را به خود اختصاص دادند. همچنین، این گونه ها به ترتیب 34/59%، 16/1%، 53/2% و 97/36% از کل تعداد صید را تشکیل دادند. بیشترین بیومس و تعداد صید ضمنی تولیدشده لنج میگوگیر مربوط به گونه های دورریز ریز به ترتیب با 02/4329 تن و 4923244 عدد بود. نسبت صید هدف به صید ضمنی در این مطالعه 1 به 18/6 برآورد شد. نتایج داده های فراوانی طولی نشان داد که در هشت گونه حلوا سفید، حلوا سیاه، شیر، کوسه چانه سفید، خارو، شوریده، کوتر، یال اسبی سربزرگ تقریبا همه نمونه های صیدشده اندازه ای غیراستاندارد برای صید داشتند.
تور ترال ، خلیج فارس ، صید ضمنی ، میگو ، استان هرمزگان
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.