تاثیر کفش های غلتکی بر بی ثباتی در طی ایستادن طولانی

کفش های غلتکی به طور وسیعی در سراسر دنیا به منظور اهداف درمانی مورد استفاده قرار می گیرند. ایده ی اصلی طراحی این کفش ها، افزایش فعالیت عضلات پا و بهبود تعادل می باشد. مطالعات بسیاری در مورد تاثیر این کفش ها بر تعادل انجام گرفته است، اما نتایج حاصل، با یکدیگر در تناقضند و اطلاعات دقیقی را از تاثیر این کفش ها بر تعادل در اختیار نمی گذارد. علاوه بر آن، در این تحقیقات بازه ی زمانی کوتاهی ارزیابی شده است که برای نتیجه گیری در مورد تعادل افراد، کافی نمی باشد. بنابراین، هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر کفش غلتکی بر تعادل ایستا در طی ایستادن طولانی مدت می باشد.

در این مطالعه، 30 فرد سالم با دامنه ی سنی 30-20 سال شرکت نمودند و تعادل ایستایی این افراد، در چهار وضعیت پا برهنه و چشم باز، پا برهنه و چشم بسته، کفش غلتکی و چشم باز و نیز کفش غلتکی و چشم بسته مورد بررسی قرار گرفت. برای اندازه گیری تعادل از یک صفحه ی نیروی کیسلر، استفاده شد و افراد در حالت راحتی و سکون به مدت 5 دقیقه بر روی صفحه ایستادند. سپس، هر آزمون 5 دقیقه ای به 15 فریم 20 ثانیه ای تبدیل شد و پس از حذف فریم اول، متغیرهای مورد نظر در 14 فریم بعدی به دست آمد. متغیرهای مورد بررسی شامل دامنه ی تغییرات مرکز فشار (COP یا Center of pressure) و سرعت آن در راستای قدامی- خلفی و داخلی- خارجی و طول کلی مسیر مرکز فشار بود.

کفش غلتکی سبب ایجاد افزایش معنی داری در دامنه و سرعت مرکز فشار در راستای قدامی- خلفی در تمام فریم ها می شود (001/0 > P)؛ اما در راستای داخلی- خارجی، در برخی از فریم ها تفاوت معنی داری مشاهده نشد. طول کلی مسیر مرکز فشار نیز با استفاده از کفش غلتکی، به طور معنی داری در تمام فریم ها از وضعیت پا برهنه بیشتر بود (002/0 = P). در مورد اثر بینایی بر تعادل، به طور کلی اثر معنی داری مشاهده نشد.

طی ایستادن طولانی مدت در این گروه از افراد، استفاده از کفش غلتکی سبب ایجاد بی ثباتی قابل توجهی، به ویژه در راستای قدامی- خلفی می شود و ممکن است خطر زمین خوردن فرد را افزایش دهد. لازم است اثر بی ثباتی این کفش ها در تجویز آن در افراد مبتلا به اختلال تعادل، مورد توجه قرار گیرد.