رخساره ها، محیط رسوبی و عملکرد فرآیندهای دیاژنزی موثر بر کیفیت مخزنی سازند آسماری در میدان نفتی رامین

هدف از این مطالعه، تفسیر محیط رسوبی و هم چنین مهم ترین فرآیندهای دیاژنتیکی است که بر کیفیت مخزنی سازند آسماری در چاه های شماره 3 و 6 میدان نفتی رامین در فروافتادگی دزفول شمالی موثر بوده اند. بررسی پتروگرافی 260 برش نازک تهیه شده از مغزه، منجر به شناسایی 12 رخساره رسوبی نهشته شده در پنج زیرمحیط رسوبی شامل پهنه ی جزر و مدی، لاگون، سد، دریای باز و رمپ خارجی شد، که توالی های مورد مطالعه ته نشست بر روی یک رمپ کربناته هوموکلینال را نشان می دهد. مطالعات پتروگرافی طیف وسیعی از انواع فرآیندهای دیاژنتیکی را نشان می دهد؛ سه فرآیند دولومیتی شدن، انحلال و سیمانی شدن مهم ترین فرآیندهای دیاژنتیکی موثر بر ویژگی های مخزنی سازند مورد مطالعه هستند. فرآیندهای انحلال و دولومیتی شدن با فراوانی بیش تر نسبت به فرآیند سیمانی شدن عمدتا رخساره های گل پشتیبان و پلوییدی را تحت تاثیر قرار داده و موجب افزایش تخلخل (بیش از 12%) و تراوایی (بیش از 1 میلی دارسی) و در نتیجه افزایش کیفیت مخزنی شده اند. از طرفی دیگر فرآیند سیمانی شدن با گسترش کم منجر به کاهش کیفیت مخزنی (تخلخل کمتر از 12%، تراوایی کمتر از 1 /0 میلی دارسی و اشباع آب موثر بیش از 60%) در بعضی از بخش های توالی (مخصوصا در چاه شماره 3) شده است. به طور کلی رخساره های کم عمق و عمدتا گل پشتیبان که از فراوانی بیش تری نسبت به سایر رخساره ها برخوردارند (با فراوانی حدود 60%) و بیش تر تحت تاثیر فرآیندهای انحلال و دولومیتی شدن قرار گرفته اند نقش مهمی را در افزایش کیفیت مخزنی کربنات های مورد مطالعه از سازند آسماری در این میدان ایفا کرده اند.