بررسی ارتباط کیفیت زندگی با کفایت دیالیز و شاخص های آزمایشگاهی در بیماران تحت همودیالیز شهر شاهرود، 1392

عوامل مختلفی بر کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی موثر می باشند. شناسایی و تعدیل برخی از این عوامل مانند عدم کفایت همودیالیز که از جمله علل ناتوانی و مرگ ومیر در این بیماران به شمار می رود، می تواند سطح مطلوب تری از سلامتی را در این بیماران بوجود آورد. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط کیفیت زندگی با کفایت دیالیز و شاخص های آزمایشگاهی در بیماران تحت همودیالیز انجام شد.
در این مطالعه تحلیلی-مقطعی 99 بیمار تحت درمان با همودیالیز مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار بکار رفته شامل پرسشنامه کیفیت زندگی مختص بیماران دیالیزی، KT/V جهت تعیین کفایت دیالیز و شاخص های آزمایشگاهی آلبومین، هموگلوبین، قندخون ناشتا، کراتینین، بیلی روبین، پتاسیم، سدیم، کلسیم و فسفر بودند. پس از جمع آوری اطلاعات، ارتباط بین آنها تعیین شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس یک طرفه استفاده شد.
نتایج مطالعه نشان داد کیفیت زندگی و کفایت دیالیز واحدهای پژوهش در سطح مطلوبی قرار ندارد. بین کیفیت زندگی و کفایت دیالیز تفاوت معناداری مشاهده شد (P<0.05). همچنین بین نمره کیفیت زندگی با شاخص های آلبومین، هموگلوبین، بیلی روبین، کراتینین، پتاسیم، کلسیم و فسفر همبستگی آماری معنی دار وجود داشت (P<0.05) ولی مقادیر قندخون ناشتا و سدیم با نمره کیفیت زندگی همبستگی معناداری نداشت (P>0.05).
با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، بنظر می رسد با برنامه ریزی و انجام مداخلات پرستاری در جهت افزایش کفایت دیالیز و بهبود برخی شاخص ها می توان به سطح مطلوب تری از کیفیت زندگی در این بیماران دست یافت.