بررسی رابطه سازمان یادگیرنده و اثربخشی در ادارات تربیت بدنی دانشگاه های دولتی تهران

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سازمان یادگیرنده و اثربخشی در اداره های تربیت بدنی دانشگاه های دولتی تهران (غیر پزشکی) بود. بدین منظور نمونه های ما که با جامعه ما برابری می کرد شامل80 نفر از کارشناسان تربیت بدنی شاغل در اداره های تربیت بدنی دانشگاه های دولتی تهران (غیر پزشکی) انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اثربخشی حمیدی و ابعاد سازمان یادگیرنده (DLOQ) واتکینز و مارسیک استفاده شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های (k-S) برای نرمال بودن توزیع داده ها و ضریب همبستگی پیرسون برای ارتباط معناداری بین متغیرهای مستقل و متغیر وابسته استفاده شد. نتایج تحقیق رابطه معنا داری را بین متغیرهای مستقل و متغیر وابسته در سطح معناداری (000/0 Sig=) و میزان خطای (01٪=)نشان داد. و در نهایت بین سازمان یادگیرنده و تمامی ابعاد آن (یادگیری مداوم، یادگیری تحقیق و جستجو و گفت و شنود، یادگیری تیمی، یادگیری سیستم های ادغام شده، یادگیری توانمندسازی، یادگیری پیوند با سیتم و یادگیری رهبری راهبردی) و اثربخشی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بر اساس نتایج مطالعه پیشنهاد می شود که مدیران و کارشناسان اداره های تربیت بدنی دانشگاه ها باید دانش و اطلاعات خود را از نظر فردی، تیمی و سازمانی مطابق با خواسته های سازمان برای رقابت در دنیای متغیر امروزی و همچنین دستیابی به اثربخشی بالا افزایش دهند.