بررسی تاثیر عصاره های متانولی حاصل از Prangos ferulacea وPrangos acaulis بر رشد وتکثیر لنفوسیت ای انسانی و جهش زایی آن ها در آزمون ایمز

گیاهان دارویی منبع اولیه بسیاری از داروها جهت درمان بیماری های مختلف می باشند. جنس جاشیر (Prangos) از خانواده چتریان شامل گیاهان دارویی بسیاری است که اثرات مطلوب دارویی آن ها در بررسی های متعدد ثابت شده است. هدف از این پژوهش، بررسی اثر بخشی عصاره متانولی بخش های مختلف دو گونه جاشیر با نام های علمی Prangos ferulacea و Prangos acaulis بر رشد و تکثیر لنفوسیت های انسانی و نیز جهش زایی آن ها در سالمونلا تیفی موریوم TA98 می باشد.
در این مطالعه تجربی، نمونه های گیاهی از مناطق مختلف استان کردستان جمع آوری گشتند و سپس خشک و آسیاب شدند. بعد از آن عصاره متانولی این گیاهان استخراج شد و از عصاره های به دست آمده غلظت های10، 100، 500، 1000، 1500، 2000، 2500 میکروگرم بر میلی لیتر تهیه گشت. در نهایت اثر گذاری عصاره های حاصل بر رشد و تکثیر لنفوسیت های انسان و نیز جهش زایی آن ها به وسیله تست های MTT و ایمز بررسی گردید.
نتایج نشان داد که عصاره اندام های مختلف هر دو گونه به ویژه در غلظت های 500 تا 2500 میکروگرم بر میلی لیتر موجب افزایش معنی داری در میزان رشد و تکثیر لنفوسیت ها می شود. در بین عصاره های بررسی شده، گل و بذر در هر دوگونه به ترتیب بیشترین و کمترین تاثیر را بر تکثیر لنفوسیت ها داشتند. به طور کلی، میزان افزایش رشد و تکثیر ناشی از عصاره های گونه Prangos ferulacea بیشتر از گونه Prangos acaulis بود. نتایج حاصل از بررسی جهش زایی نیز حاکی از عدم جهش زایی عصاره های دو گونه مطالعه شده در غلظت های بررسی شده بود.
نتایج نشان داد که دو گونه جاشیر مورد بررسی می توانند عملکرد سیستم ایمنی را افزایش دهند و به عنوان گیاهان دارویی ایمن در بیماران مبتلا به نقص های ایمنی و انواع عفونت های میکروبی مورد استفاده قرار گیرند.