بررسی پاتوتایپ های اشرشیا کلی و مقاومت آنتی بیوتیکی نمونه های اسهالی بیمارستان های تبریز در سال 1392

با توجه به اهمیت پاتوتایپ های اشرشیا کلی در ایجاد اسهال و عدم بررسی این سویه ها در کشورهای در حال توسعه از جمله ایران٬ شناسایی و تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی این سویه ها ضروری به نظر می رسد. هدف از این مطالعه تعیین پاتوتایپ های اشرشیا کلی و مقاومت آنتی بیوتیکی نمونه های اسهالی بیمارستانی تبریز در سال1392 بود.
دراین مطالعه توصیفی، 150 نمونه اشرشیا کلی به طور مستمر از نمونه های مدفوعی اسهالی بیمارستانهای شهر تبریز جمع آوری شدند. بعد از انجام تست های تاییدی بیوشیمیایی٬ پاتوتایپ های اشرشیا کلی با استفاده از آنتی سرم های پلی والان شناسایی شدند. مقاومت آنتی بیوتیکی سویه های جدا شده با روش استاندارد دیسک دیفیوژن (Kirby-Bauer Method) بر روی محیط کشت مولر هینتون آگار (Merk) با استفاده از دیسک های آنتی بیوتیکی آمپی سیلین٬ تری متوپریم سولفومتوکسازول٬ کانامایسین٬ جنتامایسین٬ کلرامفنیکل٬ سیپروفلوکساسین٬ سفتازیدیم٬نیتروفورانتوئین٬ نالیدیکسیک اسید و ایمی پنم انجام گرفت. مقاومت آنتی بیوتیکی سویه ها با آزمون کای دو بررسی شد.
از 150 نمونه اشرشیا کلی، 7/26% به آنتی سرم پلی والان پاسخ مثبت دادند که در سه سروگروپ قرار گرفتند. 26% اشرشیا کلی های جدا شده پاتوژن بودند که 3/7% این سویه ها مربوط به واکنش با آنتی سرم 1، 1/6 درصد مربوط به واکنش با آنتی سرم 2 و 3/13 درصد مربوط به ایجاد آگلوتیناسیون با آنتی سرم 3 بودند. 95% سویه ها نسبت به آمپی سیلین و 7/57% نسبت به کوتریموکسازول مقاومت نشان دادند. بیشترین حساسیت به آنتی بیوتیک های ایمی پنم و نیتروفورانتوئین (5/97%) گزارش شد.
به نظر می رسد که پاتوتایپ اشرشیاکلی از علل اصلی اسهال است و توصیه می گردد که با توجه به مقاومت آنتی بیوتیکی بالا، آنتی بیوگرام بر اساس سروتایپ های اشرشیاکلی انجام گیرد.