آهنگ دوز تابش گامای محیطی در فضای باز شهر بجنورد در فصول مختلف

محیط زندگی انسان دارای میزانی از پرتوهای یونیزان است که مقادیر آن به منطقه، عرض جغرافیایی و ارتفاع، بستگی دارد. شناسایی میزان این پرتوها می تواند مناسب بودن محیط برای یک زندگی سالم را تعیین نماید. در این مطالعه، برای اولین بار آهنگ دوز ناشی از تشعشعات زمینه در فضای باز در شهر بجنورد، اندازه گیری شده است.
به منظور تعیین مقدار آهنگ دوز تابش گامای زمینه در فضای باز در سطح شهر بجنورد، از یک سرویمتر (از نوع آشکار ساز های گایگر مولر Radiation Alert Inspector مدل 078-510، حساسیت در محدوده ی μSv/h 0/01 تا mSv/h 1) استفاده گردید. برای پوشش کلیه مناطق از لحاظ مکان و زمان، اندازه گیری ها برای30 نقطه و در چهار فصل سال انجام شد. دوزیمتر بر روی سه پایه و در ارتفاع 1 متری از سطح زمین ثابت و هر بار، آهنگ دوز به مدت 50 دقیقه در محل مورد نظر قرائت گردید.
آهنگ دوز جذبی در نقاط مختلف شهر و برای فصول بهار nGy/h 133/5، تابستان nGy/h 140/0، پاییز nGy/h 135/2 و زمستان nGy/h 126/3 اندازه گیری شد. بر حسب این مقادیر، میانگین آهنگ دوز جذبی در کل سال nGy/h 133/7به دست آمد و دوز موثر سالانه جذب شده توسط ساکنین شهر در فضای باز به طور متوسط mSv 0/16 برآورد گردید.
نتایج این پژوهش نشان داد که دوز موثر سالانه ناشی از گامای طبیعی برای ساکنین بجنورد بیش از دو برابر مقدار میانگین جهانی (mSv 0/07، UNSCEAR-2000)، می باشد.