الگوی چین خوردگی و نقش آن در جایگاه ماده معدنی در معادن انجیره- وجین، تیران، باختر اصفهان

معادن انجیره- وجین تیران در 60 کیلومتری باختر اصفهان واقع شده اند. واحدهای سنگی در این معادن، سن کرتاسه پایینی (بارمین بالایی- آلبین) دارند. این سنگ ها در سه معدن با فاصله کم از هم به صورت تاقدیس با روند شمال باختر- جنوب خاور به نام های وجین پایین، وجین بالا و انجیره- چکاب قرار دارند که میل محور آنها به سوی جنوب خاور است. چین خوردگی واحدهای سنگی در هر سه معدن از الگوی یکسانی پیروی می کند که این امر ارتباط ساختاری سه معدن را به خوبی نشان می دهد. در بخش جنوب باختر هر سه معدن، تاقدیس های فرادیواره ای تشکیل شده اند که واحدهای کهن تر در آن برونزد یافته اند. در ترانشه های انجیره و چکاب که در موقعیت یال برگشته تاقدیس ایجاد شده است واحدهای کهن رخنمون دارند. در ترانشه وجین بالا، شیب لایه ها در یال جنوبی زیاد و در برخی از نقاط برگشته است. برداشت ساختاری از این سه معدن روشن ساخت که الگوی چین خوردگی در هر سه معدن از مدل (Break thrust fold) پیروی می کند. به طوری که همه آنها در ساختمان تاقدیسی با یال جنوبی با شیب زیاد یا برگشته قرار دارند. این تاقدیس با محوری با میل o15 به سوی o150N است. با توجه به چگونگی چین خوردگی در این مدل، با پیشرفت چین خوردگی گسل وارون در یال برگشته به وجود می آید که در این منطقه در سوی جنوب باختر هر سه معدن، این موضوع مشاهده می شود. این سه معدن توسط گسل های خاوری- باختری از یکدیگر جدا شده و از همدیگر فاصله پیدا کرده اند. در این مطالعه افزون بر ارائه الگوی چین خوردگی، ارتباط گسل ها و شکستگی های موجود در هر سه معدن با استفاده از داده های صحرایی و ماهواره ای بررسی و برای هر سه معدن معرفی شده است. روند چیره شکستگی ها شمال باختر- جنوب خاور موازی صفحه محوری چین هاست و امتداد آنها با روند چین خوردگی در منطقه همخوانی دارد. مطالعه ساختاری در این سه معدن مشخص ساخت که ماده معدنی در سه موقعیت: 1) موازی لایه بندی در موقعیت چینه شناسی اولیه، 2) تمرکز در امتداد گسل وارون در یال برگشته تاقدیس و 3) تمرکز در سامانه گسستگی در منطقه قرار دارد.