حل تانسور ممان زمین لرزه ها در البرز مرکزی و باختری با استفاده از داده های ناحیه ای

در این پژوهش تانسور ممان 23 زمین لرزه در منطقه البرز باختری و مجاور آن، با روش وارون سازی شکل موج در حوزه زمان تعیین شده است. در حاشیه جنوبی دریای خزر و در مجاورت گسل های خزر و البرز، سازوکار های معکوس محاسبه شده، با در نظر گرفتن شیب به سوی جنوب این گسل ها، معرف راندگی های نسبتا کم شیب به سوی جنوب خواهند بود. همچنین این شواهد می تواند تایید دیگری بر غالب بودن مولفه فشاری در شمال البرز مرکزی باشد. در مجاورت منطقه زمین لرزه 31 خرداد 1369 رودبار طارم، سازوکارهای محاسبه شده ترکیبی از سازوکارهای امتدادلغز بوده و حکایت از یک گستره گسلی پیچیده دارند. در منطقه تالش و در مجاورت گسل های ماسوله، سنگاور و بزقوش سازوکارهای حل شده غالبا امتدادلغز هستند که تاییدی بر وجود گستره امتدادلغز مهم در این منطقه است. تنها سازوکار حل شده در حاشیه جنوبی البرز باختری، با در نظر گرفتن امتداد قطعه باختری گسل شمال تهران به عنوان صفحه اصلی، معرف حرکت امتدادلغز چپگرد در این منطقه خواهد بود. دو سازوکار محاسبه شده در جنوب البرز باختری دارای مولفه غالب معکوس و سازوکاری مشابه با سازوکار زمین لرزه 2002 میلادی چنگوره آوج دارند. 5 سازوکار حل شده در مجاورت گسل های کوشک نصرت و سلطانیه با در نظر گرفتن امتداد این گسل ها به عنوان صفحه اصلی، معرف حرکت امتدادلغز راستگرد در این منطقه هستند. ژرفای کانونی به دست آمده برای زمین لرزه های مورد مطالعه، میان 2 تا 20 کیلومتر بوده که نشان دهنده شکننده بودن تمام پوسته بالایی در این منطقه است.