شیوه های شخصیت پردازی در رمان«اصل و فصل» سحر خلیفه

عنصر شخصیت یکی از عناصر مهم و اساسی در ادبیات داستانی است که نویسنده از طریق آن اندیشه ها و عواطف خود را به نمایش می گذارد.رمان«اصل و فصل» سحر خلیفه از جمله رمان هایی است که حضور شخصیت در آن بسیار پررنگ است و نویسنده برای معرفی شخصیت های آن از هر دو شیوه شخصیت پردازی مستقیم و غیرمستقیم استفاده کرده است. در شیوه مستقیم،خلیفه از دو روش استفاده می کند؛در مورد شخصیت های اصلی،او خود به معرفی آن ها می پردازد. اما در مورد شخصیت های فرعی از زاویه دید شخصیت های اصلی و فرعی استفاده کرده و به این شیوه آن ها را معرفی می کند. این شیوه شخصیت پردازی، شخصیت را واقعی تر به تصویر می کشد که به طور قطع دارای تاثیر بیشتری می باشد.نویسنده در شیوه غیر مستقیم از تکنیک های مختلفی استفاده کرده و از طریق رفتار، توصیف حالات روحی و روانی، محیط، نامگذاری، گفت و گو و تک گویی درونی خواننده را با شخصیت های رمانش آشنا ساخته است.نویسنده در این رمان از شخصیت پردازی به ویژه شخصیت پردازی غیرمستقیم برای تقویت ساختار اثر و انتقال بهتر معنا، بهره بردهاست. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی و شیوه تحلیل محتوا، شیوه های شخصیت پردازی در رمان «اصل و فصل» سحر خلیفه را مورد بررسی قرار داده و به این نتیجه رسیده است که در این رمان شخصیت پردازی غیرمستقیم کاربرد بیشتری نسبت به شخصیت پردازی مستقیم داردو از میان تکنیک های مختلف شخصیت پردازی غیرمستقیم هم سه شیوه گفت و گو، توصیف احساسات و عواطف و نامگذاری به ترتیب بیشترین بسامد را به خود اختصاص داده است.