اثر عصاره هیدروالکلی گل گیاه ازگیل ژاپنی (Eriobotrya japonica Lindl.) بر سطوح CDNF، SOD و MDA قشر مخ در مدل تجربی بیماری پارکینسون در موش صحرایی نر

گل گیاه ازگیل ژاپنی (Eriobotrya japonica Lindl.) دارای اثرات آنتی اکسیدانی و محافظتی است. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر حفاظت نورونی با عصاره هیدروالکلی گل گیاه ازگیل ژاپنی بر سطوح CDNF، مالون دی آلدهید و سوپراکسیددیسموتاز قشر مخ در مدل تجربی بیماری پارکینسون در موش بزرگ نر بود. در این مطالعه تجربی، حیوانات به طور تصادفی به سه گروه 9 تایی: کنترل، ضایعه دیده و ضایعه دیده تحت تیمار با عصاره (تیمار-عصاره) تقسیم شدند. ابتدا موش های گروه دوم و سوم به ترتیب حلال عصاره (سالین) و عصاره (200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) را به مدت دوازده هفته و هر هفته سه روز به صورت درون صفاقی دریافت کردند. برای ایجاد پارکینسون در موش ها، پس از 12 هفته، 6-OHDA به داخل بطن راست مغز تزریق شد و در نهایت پنج روز بعد از تزریق داخل بطنی، بافت برداری انجام و سطوح CDNF، SOD و MDA در قشر مخ اندازه گیری شد. داده ها به روش آزمون آماری واریانس یک طرفه بین گروه ها مورد مقایسه قرارگرفت. نتیجه این پژوهش نشان داد که پیش درمان با استفاده از عصاره گل ازگیل ژاپنی احتمالا به دلیل وجود ترکیب های فنولیک در کنار ترکیب های فلاونوئیدی این گیاه که خواص آنتی اکسیدانی قوی دارد از راه افزایش سطح CDNF و SOD موجب کاهش سطح MDA قشر مخ شده، بنابراین به حفاظت از نورون ها در برابر تخریب اکسیداتیو ناشی از سمیت 6-OHDA کمک می کند. در نتیجه، می توان گفت که عصاره این گیاه نقش حفاظتی در برابر بیماری پارکینسون دارد.