رابطه اوباشگری سازمانی با خستگی مزمن و نارسایی های شناختی شغلی

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی اوباشگری سازمانی با خستگی مزمن و نارسایی های شناختی شغلی انجام شده است روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه ی آماری آن شامل کلیه ی کارکنان پالایشگاه گاز بیدبلند بود که از میان آنان 270 نفر به شیوهی نمونه گیری در دسترس انتخاب و به ابزارهای پژوهش شامل مقیاس ترور روانشناختی لیمن، پرسشنامه خستگی مزمن چالدر و همکاران و پرسشنامه نارسایی های شناختی شغلی اللهیاری و همکاران پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام انجام شد.
نتایج حاکی از آن بود که بین اوباشگری سازمانی و مولفه های آن با خستگی مزمن و نارسایی های شناختی شغلی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. علاوه بر این، نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان دادند که خستگی مزمن به ترتیب از طریق رفتار تهدید کننده ارتباطات و رفتار تهدید کننده شهرت شخصی قابل پیش بینی است (p<0/01)، و در نهایت، از میان مولفه های اوباشگری سازمانی، «رفتار تهدید کننده شهرت شخصی» یکی از مهمترین پیش بینی کننده های نارسایی های شناختی شغلی است و بیشترین درصد تغییرات واریانس نارسایی های شناختی شغلی را به خود اختصاص داده است.
اوباشگری مکرر طولانی مدت می تواند برای هدف مقدار زیادی مشکلات اجتماعی، روانشناختی و روان تنی ایجاد کند. بنابراین، مدیران و کارکنان بایستی به اوباشگری در سازمان ها نظر ویژه ای داشته و با کنترل علل آن، از اعمال اوباشگری در محل کار و نتایج مخرب آن جلوگیری کنند.