مروری بر انواع رزین و الیاف تقویت کننده در عایق های کامپوزیتی سوخت جامد

مواد عایق حرارتی سطح داخلی بدنه موتور را در تماس با گازهای داغ تولید شده و جریان متلاطم بسیار شدید و فشار بالای ناشی از احتراق پیشرانه محافظت می کنند. یکی از ویژگی های این مواد، خاصیت فداشوندگی آن ها است که بر اساس آن عایق ها را در دو دسته فداشونده غیرزغالی و فداشونده زغالی (کامپوزیتی) دسته بندی می کنند. عایق های کامپوزیتی شامل ماتریسی از نوع رزین و یا الاستومر به همراه یک فاز تقویت کننده می باشند. از جمله این ماتریس ها می توان به رزین های فنولیک، اپوکسی، پلی استر و الاستومرهای پلی یورتان، لاستیک نیتریل و سیلیکون ها اشاره نمود که با الیافی نظیر گرافیت، سیلیکا، کربن، کوارتز، شیشه، آزبست و غیره تقویت می شوند. همچنین از افزودنی های کندسوزکننده که بر خواص حرارتی عایق بسیار موثرند می توان به آنتیموان اکسید، ترکیبات آلی هالوژنه، ترکیبات مولیبدن، هیدرات های فلزی و هالید های معدنی اشاره نمود. در این مقاله ضمن معرفی این ترکیبات به بررسی اثر آن ها بر خواص عایق پرداخته می شود. همچنین بررسی خواص حرارتی یک نوع عایق کامپوزیتی بر پایه اپوکسی همراه با کندسوزکننده و بدون کندسوزکننده حاکی از به تاخیر افتادن فرآیند پخت، ثبت یک منحنی یکنواخت فشار- زمان و افزایش مقدار زغال باقی مانده در عایق کامپوزیتی دارای کندسوزکننده بوده است.