اثربخشی استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) در بهبود عملکرد فیزیکی در ورزشکاران

پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) کاربردهای متعددی در پزشکی نوین دارد از جمله جراحی های ارتوپدی (درمان آسیب مزمن تاندون) دارد. هدف از انجام این مطالعه تعیین اثربخشی استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت در آسیبهای ورزشی بود.
مقالات مرتبط با استفاده از کلید واژگان مناسب در پایگاه داده های PubMed، Wiley Online Library، Cochrane Database of Systematic Reviews، EMBASE، Medline، DARE، انجام گرفت. این بررسی حدود 905 مقاله بدست داد که پس از بررسی درنهایت 5 مطالعه که قابلیت مقایسه کمی را داشتند در مرور نظام مند و متاآنالیز مورد استفاده قرار گرفتند. جهت ارزیابی کیفیت مقالات از چک لیست ارزیابی نقادانه CASP که برای مطالعات RCT طراحی شده استفاده گردید.
در بین مطالعات کارآزمایی تصادفی شاهددار (RCT) که به بررسی عملکرد و فعالیت فیزیکی پرداخته بودند پنج مطالعه از مقیاس اندازه گیریVISA) Victorian Institute of Sports Assessment) جهت سنجش عملکرد فیزیکی بدنبال استفاده از PRP پرداخته بودند. نتیجه متاآنالیز در فاصله زمانی مختلف 6 - 8، 12 هفته، 6 و 12 ماه پس از استفاده از PRP نشان داد PRP در بهبود این مقیاس تفاوتی با گروه های شاهد خود ندارد.
یافته های این مطالعه حاکی از اثربخشی یکسان PRP در مقایسه با سایر روش های درمانی در بهبود فعالیت فیزیکی اندام آسیب دیده است.کارآزمایی های با طراحی مناسبتر لازم است انجام شود تا بتوان با قطعیت بیشتری در مورد تاثیر این روش درمانی تصمیم گرفت. تا آن زمان بهتر است استفاده گسترده از این روش درمانی محدود شود.