بررسی نقش گونه های ای هام در تکثر معانی واژگان دیوان همام تبریزی

ای هام یکی از ترفندهای زیبایی شناسی است که موجب گیرایی کلام و غافلگیری و اعجاب خواننده، و نیز لذت در کشف پس از درنگ آفرینی در پذیرش معنا و تکثر لایه های معانی کلام می شود. در پژوهش حاضر، شانزده مورد از گونه های ای هامی که به نوعی به توسع دایره معانی واژگان (دیوان همام) در محور همنشینی کلام می انجامد طی 36 بیت بررسی شده و تکثر معانی و مفاهیم اتساعی واژگان شرح شده است. نویسنده در مقاله خویش به این نتیجه رسیده که دیوان همام تبریزی، مملو از انواع ای هام های شاعرانه و بلاغی است که شاعر با استفاده بهینه از انواع متنوع این شگرد هنری، افق های زیبایی شناسانه بدیعی را در کلامش نقش بسته و در تکثر و توسعه معنای سخن، دروازه تفسیر و تاویل را به روی خواننده گشوده است، به نحوی که گاهی کلامش، از دیدگاه معنی شناسی، ذوالوجوه و حجمی است.