ارزیابی بارکاری مسیری به سوی کنترل خطای انسانی در محیط کار

بارکاری از عوامل اصلی بروز حوادث هستند. از مهمترین علومی که می تواند در راستای حفظ و ارتقای ایمنی و سلامت کارکنان در محیط های مختلف کاری کمک کند، ارگونومی است، بویژه ارگونومی شناختی. از دیدگاه این علم مهمترین عامل در بروز صدمات و حوادث، عدم تناسب میان بارکاری و ویژگی های مختلف فرد است. در این مقاله نتایج حاصل از بررسی بارکاری کارکنان اداری در یکی از دانشگاه های کشور در سال 1393 ارائه شده است. این مطالعه مقطعی به صورت تمام شماری بین 223 کارمند صورت پذیرفت. بارکاری با استفاده از پرسشنامه NASA-TLX و داده های دموگرافیک نیز به کمک پرسشنامه محقق ساخته بررسی گشتند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری تی تست، تحلیل واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون با کمک نرم افزار SPSS V20 تحلیل شدند. متوسط نمره بارکاری 15/76 بدست آمد، و دو بعد عملکرد، و سعی و تلاش بیشترین مقدار را در بارکاری دارند. پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ 83/0 بدست آمد. از سوی دیگر، تفاوت بارکاری فیزیکی بین گروه های تحصیلی دارای اختلاف معنی دار آماری (p<0/05) می باشد. نتایج حاکی از بالا بودن بارکاری است. جهت بهبود شرایط بایستی با استفاده از کنترل ها و اقدامات مدیریتی، ابعاد بارکاری و به طور ویژه دو بعدی که بیشترین سهم را دارند، عملکرد، و سعی و تلاش، تعدیل کرد و ایمنی را ارتقا بخشید.