خاصیت ضدقارچی عصاره آبی گیاه کلزا (Brassica napus) بر برخی قارچ های بیمارگر گیاهی

عصاره برخی از گیاهان دارای خاصیت ضدمیکروبی می باشند. آفت کش های گیاه پایه جایگزین های مناسبی برای آفت کش های شیمیایی محسوب می شوند زیرا اثرات مخرب زیست محیطی کم تری دارند. هدف از این پژوهش بررسی اثر بازدارندگی عصاره آبی کلزا روی رشد میسلیومی شش قارچ بیمارگر گیاهی شامل: Phytophthora derchseleri، Rhizoctonia solani، Fusarium oxysporum، Verticellium dahliae، Pythium aphanidermatum وGaumanomyces graminis می باشد. خاصیت ضدقارچی با استفاده از روش دیسک انتشار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که غلظت های 100 و 50 پی پی ام به ترتیب دارای بیش ترین و کم ترین میزان تاثیر برروی تمام گونه های قارچی بودند. بیش ترین و کم ترین خاصیت ضدقارچی به ترتیب توسط عصاره اندام هوایی گیاه و عصاره ریشه ایجاد شد. نتایج بازدارندگی رشد میسلیومی در غلظت 100 پی پی ام از عصاره های ریشه و قسمت های هوایی نشان داد که به ترتیب V. dahliae (02/17%) و F. oxysporum (50%) حساس ترین گونه ها و R. solani)8/1 و 15%) مقاوم ترین گونه نسبت به هر دو عصاره بود. ترکیبات فعال در گیاه کلزا با استفاده از روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا تعیین شد. نتایج نشان داد که ترکیبات فنلی بیش ترین غلظت را داشته و احتمالا عامل اصلی بازدارندگی از رشد میسلیومی می باشند. استفاده از عصاره آبی کلزا یا به کار بردن کلزا در تناوب، می تواند به عنوان یک روش در مدیریت قارچ های بیمارگر گیاهی خاکزی موردنظر قرار گیرد.