شیوع اختلالات قاعدگی و عوامل موثر بر آن در زنان سنین باروری

قاعدگی یکی از شاخص های ارزیابی سلامت زنان است. هدف از این مطالعه بررسی شیوع اختلالات قاعدگی وعوامل موثر بر آن در زنان سنین باروری می باشد.

این مطالعه توصیفی مقطعی، روی 1393 زن 49-15 ساله شرکت کننده در مطالعه قند و لیپید تهران در سال 1392 انجام پذیرفت. کلیه زنان باردار، شیرده و یائسه از مطالعه خارج شدند و اطلاعات دموگرافیک و قاعدگی زنان توسط پرسش نامه ای که در این ارتباط توسط پژوهش گران طراحی و استانداردسازی شده بود، جمع آوری شد و بر اساس آخرین تعاریف ارایه شده FIGO طبقه بندی گردید. اطلاعات به وسیله نرم افزار SPSS نسخه 11، در سطح معنی داری 95 درصد، تحلیل گردید.

میانگین سنی شرکت کنندگان در مطالعه 11±7/37 سال بود. نتایج نشان داد که 1/64 درصد از زنان دارای قاعدگی طبیعی و 8/35 درصد مبتلا به یکی از انواع اختلالات قاعدگی بودند. حجم خون ریزی زیاد با شیوع کلی 2/17 درصد شایع ترین اختلال قاعدگی بود که در گروه های سنی زیر 20 سال و بالای 40 سال به طور معنی داری بیشتر از زنان سنین 40-20 سال بود (001/0 P=). پس از تعدیل عوامل مخدوش گر، در نهایت سن (03/0P<، 97/3-07/1: CI 95 درصد، 08/1OR:) و نمایه توده بدنی (04/0P<، 04/5-02/1: CI 95 درصد، 05/1OR:) با اختلال قاعدگی ارتباط معنی داری داشت.

اختلالات قاعدگی از شیوع بالایی برخوردار هستند، به طوری که یک نفر از هر سه نفر زن در سنین باروری از یکی یا چند نوع اختلال قاعدگی رنج می برد. با شناسایی عوامل موثر بر آن می توان گامی در جهت شناسایی برخی بیماری های مهم و جدی برداشت.