بررسی تاثیر آلبندازول، اکیناسه پورپوره آ، آقطی و نانوذرات اکسید روی بر کیست هیداتیک تک حفره ای در موش کوچک آزمایشگاهی

هیداتیدوزیس از مهم ترین بیماری های مشترک انسان و دام می باشد. جراحی، درمان انتخابی و درمان دارویی برای بیماران غیرقابل جراحی توصیه می شود. در این مطالعه، اثرات درمانی داروهای گیاهی اکیناسه، آقطی و نانواکسید روی در مقایسه با آلبندازول در آلودگی تجربی موش آزمایشگاهی بررسی گردید. تعداد 36 سر موش به 6 گروه تقسیم شدند. تعداد 2000 عدد پروتواسکولکس زنده به صورت داخل صفاقی به موش های گروه آلوده تزریق و مدت 8 ماه نگهداری شدند. به گروه غیرآلوده به عنوان شاهد به صورت داخل صفاقی سرم فیزیولوژی تزریق شد. تعداد 6 موش از گروه آلوده با نانواکسید روی، یک گروه با اکیناسه، یک گروه با آقطیو یک گروه نیز با آلبندازول به مدت یک ماه، روزانه درمان شدند. پس از اتمام دوره ی درمان، موش ها کالبدگشایی شدند. تعداد، اندازه و حجم کیست های جدا شده تعیین گردید. نتایج نشان داد که در تمامی گروه های آلوده، کیست تشکیل شده است. علاوه بر آن تعداد، اندازه و حجم کیست ها در گروه های درمان شده در مقایسه با گروه شاهد آلوده کاهش معنی داری داشت (05/0P<). کم ترین تعداد کیست در گروه درمانی اکیناسه و کم ترین اندازه و حجم کیست در گروه تحت درمان با آقطی مشاهده شد. بیش ترین تعداد، حجم و اندازه کیست در گروه شاهد آلوده مشاهده گردید. بررسی اثر درمانی آقطی، اکیناسه و نانواکسید روی در مطالعه ی حاضر موید اثرات کاهشی مشخص در تعداد، اندازه و حجم کیست بود. به نظر می رسد اثر کاهشی آقطی و اکیناسه با تحریک سیستم ایمنی میزبان مرتبط باشد. اثرات پروتواسکولکس کشی نانواکسید روی ممکن است به دلیل اثرات ضد استرس اکسیداتیوی آن و یا مشابه اثرات کشندگی آن بر سلول های سرطانی باشد. به هر حال یافتن مکانیسم اثر هریک از این ها و به خصوص مواد موثره گیاهان مورد نظر، نیازمند مطالعات تکمیلی بیش تری می باشد.