بررسی راهکارهای مختلف آبیاری یک درمیان با استفاده از آب شور-غیرشور در عملکرد و بهره وری آب ذرت دانه ای در آبیاری قطره ای

در این پژوهش استفاده از آب شور و کم آبیاری در قالب هفت تیمار به صورت بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به مدت دو فصل زراعی با حضور ذرت بررسی شد. تیمارها عبارت بودند از آبیاری کامل همه شیارها با آب غیر شور (T1)، آبیاری همه شیارها با 50 درصد آبیاری کامل (T2)، آبیاری یک درمیان شیارها با آب شور غیر شور به صورت متناوب (T3) و ثابت (T4)، آبیاری یک درمیان شیارها فقط با آب غیر شور به صورت ثابت (T5) و متغیر (T6)، و آبیاری کامل با آب شور (T7). شوری آب در تیمارهای شور و غیر شور به ترتیب 8 و dS/m5/1 بود. نتایج این پژوهش نشان داد به جای کم آبیاری با آبیاری یک درمیان شیارها در صورتی که شیارهای آبیاری نشده با آب شور آبیاری شوند، نسبت به کم آبیاری، اثربخش تر خواهند بود. در تیمارهای کم آبیاری در سال های اول و دوم به ترتیب 29 و 36 درصد و در تیمارهای T3 و T4 در حدود 50 درصد از آب غیر شور صرفه جویی شد. متوسط عملکرد در تیمارهای کم آبیاری (T2، T5، T6) نسبت به تیمار T3 و T4 به ترتیب 19 و 24 درصد کاهش معنا دار داشت. از نظر کارایی مصرف آب، نتایج نشان داد در صورتی که ارزش آب شور و غیر شور یکسان در نظر گرفته شود، تیمارهای کم آبیاری، بیشترین بهره وری آب را دارند و از نظر آماری اختلاف معنا داری با تیمار آبیاری کامل بدون تنش ندارند. اگر بهره وری آب بر اساس آب غیر شور در هر تیمار مبنای محاسبه قرار گیرد، تیمارهای T3 و T4 از نظر این شاخص هم بالاتر قرار می گیرند و گزینه های برتر خواهند بود.