ارتقاء بهروری از زمین زراعی با کشت مخلوط ذرت و تربچه در شهرری

به منظور بررسی امکان کشت مخلوط ذرت و تربچه و تاثیر آن بر کنترل علف های هرز، پژوهشی در سال 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی شهرری اجرا گردید. این آزمایش به صورت کرت های خرد شده درقالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل وجین WF و عدم وجین WI به عنوان فاکتوراصلی و تراکم مختلف کشت خالص و مخلوط ذرت - تربچه با استفاده از طرح های افزایشی و جایگزینی با شش سطح {100%ذرت (سی)، 100٪ تربچه (آر)، 100٪ تربچه + 100% ذرت (سی.آر)، 100٪ ذرت + 50% تربچه(سی.آر)، 50٪ ذرت + 100% تربچه(سی. آر)، 50٪ ذرت + 50% تربچه (cr)}به عنوان فاکتور فرعی انتخاب شدند. دراین آزمایش صفات عملکردی ذرت و تربچه اندازه گیری شد. همچنین شاخص های فیزیولوژیکی رشد شامل شاخص سطح برگ (LAI)، شاخص برداشت (HI) و نسبت برابری زمین (LER) محاسبه گردید. نتایج نشان داد که در اکثر صفات عملکردی بین انجام وجین و عدم انجام آن اختلاف معنی داری مشاهده نشد که نشان دهنده کنترل علف های هرز در کشت مخلوط می باشد. همچنین در تیمارهای مختلف تراکم کشت مخلوط اختلاف معنی داری بین کشت خالص و کشت مخلوط ذرت و تربچه وجود دارد و تیمار 50 درصد ذرت و 100 درصد تربچه در اکثر صفات مورد اندازه گیری ذرت عملکرد بیشتری از بقیه تیمارها داشت. همچنین صفات عملکردی تربچه نشان داد که تیمار 100 درصد تربچه از بقیه تیمارها بهتر بود. میزان LER در تمام تیمارهای کشت مخلوط بالاتر از یک بود که نشان-دهنده برتری کشت مخلوط در مقایسه با کشت خالص می باشد. بالاترین نسبت برابری زمین مربوط به تیمار 100 درصد ذرت و 100 درصد تربچه با میانگین 47/ 2 بود. بنابراین با توجه به نتایج و به منظور افزایش بهره وری زمین، تیمار 100 درصد ذرت و 100 درصد تربچه برای کشت در منطقه شهرری توصیه می شود.