جذب سطحی بور توسط کانی مسکوویت به عنوان تابعی از pH، قدرت یونی محلول و نوع کاتیون

جذب سطحی بور روی کانی مسکوویت به عنوان تابعی از pH محلول، قدرت یونی الکترولیت زمینه، نوع کاتیون و غلظت اولیه بور مورد بررسی قرار گرفت. اثر pH بر میزان بور جذب سطحی شده به غلظت اولیه بور بستگی داشت. مقدار جذب سطحی بور با افزایش pH تعادلی افزایش یافت. با افزایش قدرت یونی محلول جذب سطحی بور روی کانی مسکوویت افزایش یافت.این موضوع نشان دهنده این است که، تشکیل کمپلکس های سطحی درون کره ای، احتمالا مکانیسم اصلی جذب سطحی بور روی کانی مسکوویت باشد. در قدرت یونی یکسان، جذب سطحی بیش تر بور در حضور Mg2+ در مقایسه با Ca2+ مشاهده شد.نتایج هم دماهای جذب نشان داد که مدل های فروندلیچ، لانگمویر و سیپس، جذب بور را به خوبی توصیف کردند، ولی مدل جذبی سیپس اثر متقابل بین بور و کانی مسکوویت را بهتر از مدل لانگمویر توصیف کرد. حداکثر ظرفیت جذب (qmax) به وسیله مدل لانگمویر برای کانی مسکوویت 98/ 13میلی مول بر کیلوگرم تعیین شد. نتایج این تحقیق نشان داد که به طور متوسط کم تر از 5 درصد از غلظت اولیه بور توسط کانی مسکوویت جذب سطحی شد، بنابراین این کانی ظرفیت جذبی مناسبی برای بور ندارد.