مطالعه تطبیقی جامعه پذیری به وسیله برنامه های درسی پنهان در آموزش عالی با تاکید بر دیدگاه اپل و کینگ در دانشگاه فردوسی مشهد و دانشگاه ایالتی آریزونا

این پژوهش با هدف بررسی تطبیقی فرایند جامعه پذیری دانشجویان دکتری به وسیله برنامه درسی پنهان در آموزش عالی کشورهای ایران و آمریکا و با روش پدیدار شناسی انجام شده است. با روش نمونه گیری گلوله برفی تجارب زیسته 36 نفر از دانشجویان دکتری در دانشکده های علوم تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد و دانشگاه ایالتی آریزونا بررسی شد. برای گردآوری داده ها از مصاحبه ساختارنایافته استفاده شد. با توجه به اینکه تمایز بین اشکال سخت و نرم در خصوص برنامه درسی پنهان، که اپل و کینگ (1977) آن را مطرح کردند، هیوریستیک مفیدی را برای تجزیه و تحلیل برنامه درسی پنهان در دوره های تحصیلات تکمیلی فراهم می کرد، برای تحلیل داده های به دست آمده از این چهارچوب استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که برنامه های درسی پنهان در دانشگاه های مورد مطالعه دانشجویان دکتری را به روش تقریبا مشابهی جامعه پذیر ساخته است.