تاثیر برنامه آموزشی بر اساس تئوری رفتار برنامه ریزی شده بر ارتقاء رفتار مصرف صبحانه در دانش آموزان

فراوانی مصرف صبحانه در نیم قرن اخیر کاهش داشته است و این وعده غذایی توسط کودکان و نوجوانان نادیده گرفته می شود. هدف این مطالعه، تعیین تاثیر برنامه آموزشی مبتنی بر تئوری رفتار برنامه ریزی شده بر ارتقاء مصرف صبحانه در دانش آموزان بود.

این مطالعه یک پژوهش مداخله ای از نوع نیمه تجربی بود که بر روی 88 دانش آموزان مقطع راهنمایی شهر بندرعباس در سال 1390 انجام شد. روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای بود. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای مبتنی بر سازه های تئوری رفتار برنامه ریزی شده بود که روایی و پایایی آن در مطالعه پایلوت تعیین گردید. داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS 18 و به روش کمی با استفاده از آزمون های آماری رگرسیون خطی، t-test، t زوجی، ویل کاکسون و مان ویتنی تجزیه تحلیل شدند.

پس از اتمام برنامه آموزشی کنترل رفتاری درک شده و قصد مصرف صبحانه در گروه مداخله افزایش یافت که این تغییر نسبت به قبل از آموزش بر اساس آزمون آماری ویل کاکسون معنی دار بود (000/0P=).

با توجه به نتایج این بررسی، توصیه می شود جهت افزایش قصد و مصرف صبحانه در دانش آموزان بر استراتژی های آموزشی مبتنی بر تئوری رفتار برنامه ریزی شده تاکید گردد. در نظر داشتن هنجارهای انتزاعی مشوق دانش آموزان به مصرف صبحانه به ویژه گروه همسالان و والدین می تواند در طراحی برنامه های آموزشی کمک کننده باشد