معرفی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه حفاظت شده شیمبار (استان خوزستان)

منطقه شیمبار یا شیرین بهار با مساحتی معادل 53 هزار هکتار در 45 کیلومتری شمال شرقی مسجد سلیمان و در محدوده بخش اندیکا و در دامنه شمالی دریاچه سد شهید عباسپور در حوزه زاگرسی، ناحیه ایرانی-تورانی قرار دارد. پوشش گیاهی منطقه با پیمایش میدانی در سه فصل زمستان، بهار و تابستان، سال های 1391 و 1392 جمع آوری و پس از پرس و خشک کردن با منابع فلوری مرتبط با ایران و کشورهای همسایه شناسایی شد. در پژوهش حاضر، تعداد 189 گونه متعلق به 149 جنس و 51 تیره شناسایی شد. بزرگترین تیره های گیاهی منطقه، Asteraceae با 23 گونه، Poaceae با 19 گونه، Lamiaceae با 18 گونه، Papilionaceae با 18 گونه، Rosaceae با 10 گونه، Apiaceae با 9 گونه، Brassicaceae و Caryophyllaceae هرکدام با 8 گونه بودند. ترکیب اشکال زیستی گیاهان منطقه به صورت 13 درصد فانروفیت، 6 درصد کامه فیت، 25 درصد همی کریپتوفیت، 15 درصد کریپتوفیت و 41 درصد تروفیت است. بیشترین درصد گونه ها متعلق به ناحیه ایرانی-تورانی بود.