تاثیر ترتیب تمرین ترکیبی (قدرتی و استقامتی) بر قدرت عضلانی، توان هوازی و ترکیب بدنی در زنان سالمند: یک کارآزمایی بالینی تصادفی

تمرین ترکیبی به عنوان یک مداخله توانبخشی موثر برای بهبود عملکرد جسمانی در افراد سالمند توصیه شده است. هدف اصلی از انجام این مطالعه، تعیین تاثیر ترتیب تمرین ترکیبی (استقامتی و قدرتی) بر قدرت عضلانی، توان هوازی و ترکیب بدن زنان سالمند بوده است.

در این مطالعه کارآزمایی یالینی تعداد 40 نفر از زنان سالمند بازنشسته آموزش و پرورش انتخاب شدند و به طور تصادفی ساده به چهار گروه تمرین استقامتی + قدرتی(E+S) (9=n)، قدرتی + استقامتی (S+E) (10=n)، ترکیبی چرخشی (CI) (12=n) و کنترل (9n=) تقسیم شدند. برنامه های تمرینی برای گروه های تجربی به مدت 8 هفته و 3 روز در هفته انجام شد. قبل از شروع تمرین و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی ویژگی های آنتروپومتریکی شامل: قد، وزن، شاخص توده بدن (BMI)، محیط دور کمر، محیط دور باسن، نسبت کمر به باسن (WHR)، حداکثر اکسیژن مصرفی (VO2max) و درصد چربی آزمودنی ها اندازه گیری و مقایسه شد.

تمامی شرکت کنندگان، در مطالعه شرکت و مطالعه را به پایان رساندند. بین تاثیر تمرینات ترکیبی با آرایش های مختلف در میزان کسب قدرت پایین تنه و VO2max اختلاف معنی داری وجود داشت. ترتیب تمرین منجر به اختلاف معنی داری در وزن، BMI و محیط کمر شد؛ همچنین، افزایش معنی دار قدرت بالا تنه فقط در گروه های E+S و CI و قدرت پایین تنه در همه گروه های تمرین ترکیبی مشاهده شد.

بر اساس یافته های این مطالعه، تمرینات ترکیبی با ترتیب مختلف برای بهبود قدرت عضلانی، توان هوازی و ترکیب بدنی در زنان سالمند توصیه می شود. مستقل از ترتیب تمرین، برنامه تمرینی تحقیق حاضر منجر به تغییرات مثبت در ترکیب بدن و آمادگی جسمانی در زنان سالمند شد.