بررسی تاثیر منیسکتومی بر بیومکانیک زانو با تحلیل اجزای محدود مدل حاصل از ام.آر.آی سه بعدی مفصل زانو

تحقیقات نشان داده اند تنش های فشاری و برشی وارد بر غضروف مفصلی و منیسک ها بعد از منیسکتومی زانو عامل اساسی در آسیب های مخرب مفصلی از جمله استئوآرتریت می باشد. هدف اصلی این پژوهش تعیین دیاگرام توزیع تنش منیسک های داخلی و خارجی و تعیین سطح مناسب جهت منیسکتومی می باشد.
مدل اجزای محدود 3 بعدی بیومکانیکی مفصل زانو به کمک عکس های سی تی اسکن ساخته شد. ساختار استخوانی مفصل سالم در نرم افزار Mimics و منیسک های داخلی و خارجی در Solidworks طراحی شدند.
دیاگرام توزیع تنش ماکزیمم در مفصل سالم دو برابر مفصل منیسکتومی شده بود. نواحی حداکثر فشار و تمرکز تنش مشخص شد و سطح مناسب منیسکتومی تعیین گشت. ماکزیمم تنش برای مفصل سالم که با نواحی بحرانی تلقی شده اند، در ناحیه خلفی منیسک داخلی با مقدار MPa(Mega Pascal) 622/1، و در لبه های قدامی منیسک خارجی با مقدار MPa 159/1 رخ می دهد.
نواحی بحرانی، منطقه مجاز جهت عمل منیسکتومی را برای جراح تعیین می کند. با افزایش نیروی وزن یا عمل منیسکتومی دیاگرام توزیع تنش تغییری نمی کند بلکه فقط مقدار تنش در همان ناحیه مفصل سالم افزایش می یابد.