بررسی تاثیر سنوات تحصیلی و جنسیت بر روانی واجی

عملکرد روانی گفتار، توانایی تولید کلمات، پردازش های ذهنی آگاهانه و به طور کلی قابلیت برقراری ارتباط شفاهی را بررسی می کند. اهمیت و تاثیر ویژگی های دموگرافیک بر تکالیف روانی واجی در مطالعات مختلف ذکر شده است. در این پژوهش قصد داریم تا روانی واجی و ارتباط آن با سنوات تحصیلی و جنسیت را در زبان فارسی مورد بررسی قرار دهیم.
پژوهش حاضر به صورت مقطعی انجام شده است. افراد مورد مطالعه در این پژوهش 290 نمونه فارسی زبان 18-12 ساله طبیعی در هفت گروه سنی بودند که سابقه هیچگونه اختلال نورولوژیکی، روانی و حسی نداشتند. جهت گردآوری اطلاعات از آزمون روانی گفتار استفاده شد. همچنین برای تجزیه و تحلیل اطلاعات توصیفی و مقایسه داده ها از آزمون های T-test مستقل و ANOVA استفاده شد.
بر اساس نتایج بدست آمده، بین سن، میزان تحصیلات و میانگین عملکرد روانی واجی تفاوت معناداری وجود دارد (005/0P <). همچنین این تفاوت معنی دار در میانگین عملکرد و تعداد انتقال های روانی واجی در بین دو جنس دختر و پسر وجود دارد.
افراد دارای تحصیلات کمتر امتیازات کمتری در تمامی موارد مورد بررسی به غیر از خوشه بندی داشتند که نشان می دهد غربال گری ذهنی ضعیف تری در میان افراد دارای تحصیلات کمتر وجود دارد.