بررسی خون سازگاری سطح مزانشیمی پرده ی آمنیون انسانی در مقایسه با رگ مصنوعی پوشش داده شده با هپارین

پرده ی آمنیون به عنوان یک بافت طبیعی دارای ویژگی های منحصر به فردی است که آن را به عنوان جایگزین مناسبی در مهندسی بافت عروق قرار می دهد. هدف از انجام این مطالعه بررسی خون سازگاری سمت مزانشیمی پرده ی آمنیون جدا شده از پلاسنتای انسانی می باشد.
در این مطالعه تاثیر سمت مزانشیمی پرده ی آمنیون بر آزمون های انعقادی شامل مسیرهای داخلی و خارجی انعقاد، همولیز و فعالیت پلاکتی بررسی شد، و نتایج آن با جایگزین عروقی صناعی ePTFE (Expanded Polytetrafluoroethylene) پوشانده شده با هپارین مقایسه شد. هم چنین میزان اتصال و تغییرات مورفولوژیک پلاکت ها پس از تماس قرار گرفتن با نمونه ها توسط میکروسکوپ الکترونی مورد ارزیابی قرار گرفت.
آزمون های زمان پروترومبین (PT)، زمان پارشیال ترومبوپلاستین (aPTT)، زمان انعقاد خون کامل (CT) و همولیز، تایید کننده ی خون سازگاری سمت مزانشیمی پرده ی آمنیون بودند. هم چنین سمت مزانشیمی پرده ی آمنیون کمتر از ePTFEموجب تجمع پلاکتی شده ولی القاء آزاد شدن P-selectin در هردو برابر بود. تعداد پلاکت های چسبیده به سمت مزانشیمی پرده ی آمنیون کمتر از ePTFE بود. هم چنین مورفولوژی بیشتر سلول ها در سطح سمت مزانشیمی کروی بوده، در حالی که در سطح ePTFE بیشتر پلاکت ها مورفولوژی دندرتیک داشتند.
نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان داد که سمت مزانشیمی پرده ی آمنیون خون سازگار بوده و می تواند کاندید مناسبی جهت استفاده در مهندسی بافت به عنوان جایگزین عروق باشد.