ارزیابی دقت تشخیصی رادیوگرافی دیجیتال PSP با پردازش معمولی و معکوس درضایعات پری اپیکال

ضایعه ناحیه پری اپیکال دندان یک مساله بالینی است که اغلب در کشف و تشخیص آن مشکلاتی وجود دارد. با توجه به اینکه تشخیص ضایعه پری اپیکال براساس مشاهده ناحیه رادیولوسنسی در ناحیه پری اپیکال دندان می باشد، بنابراین در تشخیص ضایعه پری اپیکال، بررسی رادیوگرافی از اهمیت بسیاری برخوردار است. هدف از این مطالعه ارزیابی دقت تشخیصی رادیوگرافی دیجیتال غیرمستقیم(PSP) با پردازش معمولی و معکوس در تشخیص ضایعات پری اپیکال در شرایط invitro است. در این پژوهش، تجربی - آزمایشگاهی با استفاده از دندان های پره مولر تک ریشه ای که در ساکت های استخوان مندیبل خشک گوسفند جایگذاری شدند 60 ضایعه مصنوعی در زیر اپکس دندان ها ایجاد شد. از این آسیب ها با دو روش رادیوگرافی دیجیتال PSP با پردازش معمولی و معکوس تصویربرداری به عمل آمد. دو متخصص رادیولوژی فک و صورت وجود یا عدم وجود ضایعه در تصاویر در PSP با پردازش معمولی و معکوس از هر دندان را بررسی کردند. متوسط حساسیت مشاهده گرها در رادیوگرافی PSP با پردازش معمولی در ضایعات mm 25/0، mm 0/5، mm 1 به ترتیب 46/7%، 63/5% و 93/3% که با رادیوگرافیPSP با پردازش معکوس به 45%،60% و 86/6% کاهش یافت. رادیوگرافی دیجیتال با پردازش معمولی دارای ویژگی(66/7%) بیشتری نسبت به رادیوگرافی دیجیتال با پردازش معکوس(3/63%) شد. حساسیت رادیوگرافی دیجیتال با پردازش معمولی با معکوس تفاوتی ندارد.