ارتباط استرس شغلی با فرسودگی شغلی کارکنان اورژانس پیش بیمارستانی

فرسودگی شغلی یکی از عمده ترین پیامدهای اجتناب ناپذیر استرس شغلی است. کارکنان حرفه خدمات اجتماعی از اولین منتخبین فرسودگی شغلی محسوب می شوند، این پژوهش با هدف تعیین ارتباط استرس شغلی با فرسودگی شغلی در کارکنان اورژانس پیش بیمارستانی به انجام رسیده است.
در این مطالعه توصیفی مقطعی، 206 نفر از کلیه کارکنان پیش بیمارستانی شاغل در 44 پایگاه اورژانس استان گلستان در سال 92-1391 وارد مطالعه گردیدند. اطلاعات توسط پرسشنامه خودساخته استرس شغلی پرستاران و فرسودگی شغلی ماسلاچ (Maslach) جمع آوری و توسط نرم افزار SPSS نسخه 16و با استفاده از آماره های توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون، آزمون ANOVA، T-Test و آزمون تعقیبی توکی بررسی شدند.
117 نفر (5/75 درصد) تنیدگی متوسط به بالایی داشتند که عوامل سازمانی (05/6± 62/21) با میانگین نمره از 100 (51/65) بالاترین نمره استرس زایی و عوامل فیزیکی (43/3± 44/10)، شغلی (12/1± 12/37) و گروهی (12/1± 54/10) به ترتیب رتبه های بعدی را کسب نمودند. 7/76 درصد، فرسودگی شغلی متوسط به بالایی را تجربه کردند. بین استرس شغلی با سن (02/0=P) و نوع استخدام (048/0=P) و بین فرسودگی شغلی با میزان تحصیلات (028/0=P) تفاوت معنی داری وجود داشت و در سطح کلی بین استرس شغلی با فرسودگی شغلی همبستگی معنی دار مشاهده شد (335/0=r، 001/0>P).
کارکنان اورژانس در محیط پر استرسی فعالیت نموده که منجر به فرسودگی شغلی در آنها شده لذا شناخت منابع استرس و راه کارهای رویارویی با آن ها بالاخص در بعد سازمانی (مدیریتی) می تواند به کاهش فرسودگی شغلی کمک نماید.