اثر اسپرمیدین بر ماده زایی شش توده پیاز خوراکی بومی استان خراسان در محیط درون شیشه ای

این پژوهش به منظور بررسی اثر دو غلظت اسپرمیدین (5/0 و 1 میکرو مولار) بر القای ماده زایی شش توده پیاز خوراکی بومی استان خراسان در محیط درون شیشه ای انجام شد. نتایج نشان داد بیشترین و کمترین درصد رویان زایی به ترتیب در محیط های کشت M2 و M5 به دست آمد. بیشترین (41/1) و کمترین (33/0) درصد رویان زایی به ترتیب متعلق به توده های روشناوند بیرجند و سفید نیشابور بود. بیشترین درصد باززایی (33/3) مربوط به توده آشخانه بجنورد در محیط کشت M2 بود. توده آشخانه بجنورد و توده درگز بیشترین و کمترین درصد بقای گیاه را داشتند (به ترتیب 25/81 و80/49 درصد). بنابراین، اسپرمیدین در دو غلظت 5/0 و 1 میکرومولار، بدون تنظیم کننده های رشد گیاهی دیگر، بر ماده زایی پیاز تاثیر مثبت نداشت و نبایستی جایگزین 2،4-D و BA شود. ترکیب اسپرمیدین با هورمون های دیگر رشدی می تواند سبب القای ماده زایی در پیاز شود.