اثر استفاده از سطوح مختلف پودر لیموترش و موننسین بر قابلیت هضم مواد مغذی جیره، تخمیر شکمبه ای و متابولیت های خونی در قوچ ماکویی

هدف ازاین آزمایش تعیین اثر استفاده از پودر لیموترش در جیره قوچ ماکویی بر تخمیر شکمبه و قابلیت هضم ظاهری مواد مغذی جیره بود. در این پژوهش، از سه راس قوچ ماکویی فیستوله گذاری شده (میانگین وزن بدن، 5 ± 55 کیلوگرم) در قالب طرح بلوک کامل تصادفی چرخشی برای پنج دوره ی 17 روزه استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل: شاهد (بدون افزودنی)، شاهد به همراه 30 میلی گرم در روز موننسین و یا 5، 10 و 15 گرم در روز پودر لیموترش بودند. بر اساس نتایج بدست آمده تفاوت معنی داری بین تیمارها در قابلیت هضم ماده خشک، ماده آلی، چربی خام، الیاف نامحلول در شوینده اسیدی و پروتئین خام مشاهده نشد. اما قابلیت هضم الیاف نامحلول درشوینده ی خنثی در جیره های حاوی لیموترش نسبت به گروه شاهد کاهش یافت (05/ 0>P). نتایج این آزمایش نشان داد که سطوح پودر لیموترش باعث کاهش غلظت استات، نیتروژن آمونیاکی و نسبت استات به پروپیونات شده، در مقابل غلظت پروپیونات را افزایش دادند. همچنین سطوح مختلف پودر لیموترش و موننسین غلظت مجموع اسیدهای چرب فرار (به استثناء سطح 15 گرم) را افزایش دادند(05/ 0>P).
تفاوت معنی داری بین غلظت های بوتیرات، ایزووالرات، والرات و pH مایع شکمبه در قوچ های تغذیه شده با جیره های مختلف مشاهده نشد (05/ 0>P). تیمارهای آزمایشی مختلف بر غلظت گلوکز، کلسترول و تری گلیسیرید خون قوچ ها اثرات معنی داری داشتند (05/ 0>P). به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که پودر لیموترش در سطوح بالا بدون ایجاد هر گونه اثرات منفی توانایی تغییر در تخمیر شکبه ای و بهبود غلظت اسیدهای چرب فرار و نیتروژن آمونیاکی شکمبه ای و فراسنجه های خونی را دارد، ولی تاثیری بر بیشتر فاکتروهای هضم نداشت.