اولویت بندی شاخص های موثر بر توسعه کار آفرینی، از نگاه topsis؛ یک رویکرد تصمیم گیری چند شاخصه (مطالعه موردی؛ شهرستان خلخال)

کارآفرینی، مفهومی است که همواره، کنار بشر بوده و به عنوان یک پدیده نوین نقش موثری را در توسعه و پیشرفت اقتصادی کشورها داشته است. از این رو تضمین حیات و بقاء کشورها نیازمند نوآوری، ابداع و خلق محصولات و خدمات جدید می باشد و یکی از ویژگی های مشترک این دسته الگوها، توجه به عوامل محیطی اثرگذار برکارآفرین و جریان کارآفرینی است. در اغلب کشورهای جهان اقدامات و راهکارهای مختلفی را برای توسعه کارآفرینی شناسایی و اجرا کرده اند از این رو عوامل متعددی در ایجاد و توسعه کارآ فرینی نقش دارند. پژوهش حاضر رتبه بندی و اولویت بندی شاخص های موثر بر توسعه کار آفرینی در شهرستان خلخال را مورد بررسی قرار داده است. این تحقیق، تحلیلی توصیفی- پیمایشی است به این طریق که ابتدا با مطالعه ادبیات موضوع و نظرات کارشناسان شاخص ها شناسایی شده اند، سپس با طراحی پرسشنامه که پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ (89/0) تایید شده، از دیدکارآفرینان و صاحبنظران پرسشنامه توزیع شد و شاخص ها مشخص گردید. با استفاده از تکنیک های تصمیم گیری چند معیاره(تاپسیس) شاخص های توسعه کارآفرینی رتبه بندی شدند. نتایج مطالعات نشان داد، در شاخص فردی، زیر شاخص تجربه کاری، در شاخص اقتصادی زیر شاخص نیرونی انسانی، در شاخص ساختار و پویایی صنعت و تولید زیر شاخص فرصت ها و در شاخص سرمایه اجتماعی زیر شاخص تصمیم گیری، رتبه های نخست را کسب کردند. عوامل و زیر شاخص های همچون دارایی و پول، محیط اقتصادی کلان و تورم، ساختار و بازار صنایع و یکپارچگی یا سلسله مراتب اجتماعی از اهمیت کمتری بر خوردار بوده و در رتبه های آخر قرار گرفتند.