برآورد میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان معده و عوامل مرتبط با آن بر اساس آسیب شناسی و ویژگی های جمعیت شناختی استان کهگیلویه و بویراحمد در سال های 90-1384

سرطان معده با بقای پائین هم چنان یکی از تهدیدهای جدی برای سلامت انسان ها به ویژه در کشورهای در حال توسعه و ایران به شمار می رود. این مطالعه با هدف تعیین عوامل تاثیرگذار بر میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان معده در استان کهگیلویه وبویراحمد صورت پذیرفت.
تمامی موارد سرطان معده استان کهگیلویه وبویراحمد ثبت شده در مرکز ثبت سرطان استان کهگیلویه وبویراحمد و فارس وارد این مطالعه شدند. تاثیر متغیرهای مستقل بر میزان بقا با استفاده از مدل رگرسیون تک و چند متغیره ی کاکس با کنترل اثر مخدوش کننده های احتمالی مورد بررسی قرار گرفت. برآورد تابع بقا با استفاده از روش ناپارامتری کاپلان مایر انجام و توسط آزمون «Log-rank» و Wilcoxon test مقا شد. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 انجام شد و (05/0>P) معنی دار تلقی گردید.
از 348 بیمار 6/75 درصد مرد و بقیه (4/24 درصد) زن بودند. 7/74 درصد از کل بیماران تا پایان مطالعه فوت نمودند. به طور کلی در این پژوهش بقای یک، دو، سه، چهار و پنج ساله بیماران به ترتیب 37، 27، 20، 19 و 18 درصد بود. با ترکیب متغیرهای نهایی مدل و ضریب رگرسیونی، 3 گروه خطر شناسایی شد که خطر گروه پر خطر با میزان تجمعی بقای صفر درصدی در پایان سال پنجم همراه بود.
اجرای برنامه تشخیص در مراحل اولیه (Down-Staging) از راه آموزش عمومی با توجه به بقای پایین بیماری در این استان به ویژه برای گروه های پرمخاطره مانند کشاورزان، دامداران و عشایر منطقه لازم و ضروری به نظر می رسد.