تبیین دیپلماسی رسانه ای و آسیب شناسی آن

با ورود رسانه های جمعی در قرن بیستم به عرصه روابط بین الملل، بویژه پس از جنگ دوم جهانی، چهره دیپلماسی سنتی بکلی دگرگون شده، با پدیده ای به نام دیپلماسی رسانه ای مواجه می شویم که در نوع خود در تاریخ بی سابقه است، زیرا رسانه ها بویژه شبکه های ماهواره ای تصویری، در عمل کارهایی را انجام می دهند که وزارت امور خارجه و هیات های دیپلماتیک به طریق سنتی به انجام آنها مبادرت می نمودند و حتی در اغلب موارد آنها بمراتب قوی تر، موثرتر و نیز کارآمدتر از نهادهای مزبور عمل می کنند تا آنجا که هنوز امروز بسیاری از سیاستمداران اعتقاد دارند که یکی از عوامل شکست آمریکا در ویتنام، پوشش منفی تلویزیونی بود.
دیپلماسی رسانه ای به عنوان یکی از شاخه های اصلی فعالیت های دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی پدیدار شده است و بخش قابل توجهی از دیپلماسی عمومی کشورهای قدرتمند جهانی را به خود اختصاص داده است. در این پژوهش نظریات بازیگری رسانه ها در سیاست خارجی و در نهایت به آسیب شناسی دیپلماسی رسانه ای کشور می پردازیم.