ریزرخساره ها، محیط رسوبی، چینه نگاری سکانسی و تعیین سن ایزوتوپی سازند دشتک در ناحیه خلیج فارس، فارس و ایذه

سازند دشتک با سن تریاس میانی- پسین به دلیل وجود نهشته های ستبر انیدریتی به عنوان یکی از بهترین سنگ های پوشش برای مخازن گازی عظیم گروه دهرم در جنوب باختری ایران و شمال خلیج فارس به شمار می رود. تحلیل رخساره های سازند دشتک سبب شناسایی 14ریزرخساره مربوط به محیط دشت ساحلی، سبخا (پهنه بالای جزرومدی)، پهنه جزرومدی، لاگون، پشته های سدی (شول) شده است. بررسی تغییرات افقی و عمودی رخساره ها و مقایسه آنها با محیط های عهد حاضر و دیرینه نشانگر آن است که سازند دشتک در یک پلاتفرم از نوع رمپ کربناتی کم ژرفا نهشته شده است. مطالعات چینه نگاری سکانسی نشان می دهد که سازند دشتک از چهار سکانس رسوبی دسته سوم و دسته های رسوبی TSTوHST تشکیل شده است. ستبرای سازند دشتک از کوه سورمه به سمت چاه d، c، b و در نهایت a افزایش یافته است. مطالعات ایزوتوپ استرانسیم از نمونه های سازند دشتک سن تریاس (آشکوب آنسین تا نورین) را تایید می کند.